Nu dichtgenaaide wikkelrok met kleine, met motieven gevulde cirkels

Met donkerblauw op lichtblauw in cocohan (kleine stippen) gebatikte kain panjang kepala, die nu echter dichtgenaaid is tot kokerrok (sarung) nadat de schering verkort is, hetgeen niet gewoonlijk is bij kain panjang. Oorspronkelijk zaten de kepala dus aan de uiteinden van de doek (maar nu aaneengenaaid). De tumpal (rij verticale driehoeken) zijn gevuld met bloemranken, evenals de papan (verticale begrenzing kepala). In het effenblauwe deel tussen beide rijen tumpal zijn kleine stervormige bloemen afgebeeld. De badan bestaan uit kleine cirkels met daarin motieven, waaronder sembagen huk, de feniks in het ei, een motief met Indiase en Chinese invloeden dat traditioneel geassocieerd werd met de komst van de Islam (Heringa, 1996). Daarnaast zijn er nog bloemmotieven te vinden in de kleine cirkels. De kain panjang was de officiele dracht aan de vorstenhoven van Midden-Java en van de aristocratie elders. Mannen dragen deze doeken anders dan vrouwen en de wikkelwijze hangt af van de sociale status van de drager. Sarungs (kokerrok voor mannen en vrouwen) met een complete centrale kepala werden vroeger gedragen door slaven, terwijl doeken met kepala aan een zijde gedragen werden door vrouwen die zich van slaven wilden onderscheiden. Na de afschaffing van de slavernij in 1860 werden alle typen sarungs gezien als de minder formele variant van de kain panjang (die ook gedragen wordt door mannen). Er kan gesteld worden dat sarungs met complete centrale kepala van een ouder type zijn dan die met kepala aan een zijde van een batik. De kepala van deze latere typen werd ook steeds meer complex (van Hout, 2001). Deze doek is gemaakt voor de lokale markt.