Hul

Het modelvan de Urker hul komt overeen met een in de 18de eeuw algemeen gedragen mutsvorm. In de 19de eeuw is de bol nog doorschijnend, daarna is deze van katoen. De aan de strook gaas bevestigde strook Rijsselse kant kan in breedte varieren. Smalle kanten komen de eerste helft van de 19de eeuw meer voor dan nu. Ze werden gedragen door kinderen en door volwassenen als ze eenvoudig gekleed moesten zijn. De laatste halve eeuw worden de kanten sterk gegeeld. Ze worden geplooid op een hulleplooimachine. Door een aantal vrouwen wordt de hul nog altijd gedragen (1994). Veel oude kanten afkomstig uit andere drachten vinden daarom hun weg naar Urk. Katoenen bol met daaraan een strook gaas met daaraan een strook gegeelde Beverse kant. De 'oortjes' zijn van twee reststukjes ze zijn spiegelbeeldig aan de voorstrook gezet. Fijn geplooid. De middenstrook heeft een zeldzaam motief; vrij groot symmetrisch gekloste bloem in een relatief smal kantje. Het model van de Urker hul komt overeen met een in de achttiende eeuw algemeen gedragen mutsvorm. In de negentiende eeuw is de bol nog doorschijnend, daarna wordt deze van katoen gemaakt. De aan de strook gaas bevestigde strook Rijsselse kant kan in breedte variëren. Smalle kanten komen vooral in de eerste helft van de negentiende eeuw voor. Later worden de stroken kant breder. Vanaf de tweede helft van de twintigste eeuw worden de kanten sterk gegeeld en geplooid met een hullenplooimachine. Deze hul is gemaakt van een katoenen bol waaraan een strook gaas is bevestigd met fijn gekloste, gegeelde kant, bestaande uit drie verschillende stukjes.