Fraaie parasols

Wie zich op een mooie zomerdag rond 1900 naar buiten waagde, nam de onmisbare parasol mee. Een dame hoorde immers een lelieblanke huid te hebben. Daarmee onderscheidde je je van vrouwen die zongebruind werden door bijvoorbeeld buiten te werken.

Naar buiten

Zonnebaden was rond 1900 nog niet aan de orde. Dat zou pas veranderen na de Eerste Wereldoorlog, toen vrouwen meer gingen bewegen, meer buiten kwamen, meer sporten en in badkleding naar het strand gingen. Coco Chanel was een van de eerste vrouwen die zich met een zongebruinde huid vertoonde, en er aan bij droeg dat dit in de jaren ’20 in de mode zou komen.

Parasol ca 1870 - collectie Centraal Museum

Parasols voor alle gelegenheden

Tot die tijd dus nog alle aandacht voor fraaie parasols. Niet te gebruiken bij regen, daar had je immers paraplus voor. Een tussenvorm was de ‘en-tous-cas’: inderdaad geschikt voor alle gelegenheden. Parasols konden heel kostbaar zijn, met fraai vormgegeven handvaten. Wanneer je een ritje in een rijtuig maakte, kon je bovendien rekenen op een speciale rijtuigparasol. En natuurlijk droeg je een zomerhoed, die ervoor zorgde dat je haar niet verkleurde.

In dit artikel zijn termen gelinkt die voorkomen in het lexicon van mode ABC.