Vouwwaaier in zijde versierd met muzieknoten en bloemen

Reeds in de negentiende eeuw worden er half synthetische polymeren als celluloid ontwikkeld. Materialen als ivoor, schildpad en paarlemoer werden steeds schaarser en daarmee ook duurder. En er werd gezocht naar een alternatief voor deze kostbare en populaire materialen. Celluloid kon makkelijk gegoten en bewerkt worden en zou veelvuldig gebruikt gaan worden ter vervanging van ivoor. Nadat rond 1880 de waaier enorme proporties had aangenomen met een spanwijdte van wel zeventig centimeter, werd de waaier rond 1900 weer aanzienlijk kleiner. Ook werd zijde weer een veelgebruikt materiaal voor waaierbladen, vaak afgezet met machinaal vervaardigd kant. Deze waaier heeft een montuur van celluloid en een zijden waaierblad beschilderd met bloemen en bladmuziek en afgezet met machinaal vervaardigd kant.

Reeds in de negentiende eeuw worden er half synthetische polymeren als celluloid ontwikkeld. Materialen als ivoor, schildpad en paarlemoer werden steeds schaarser en daarmee ook duurder. En er werd gezocht naar een alternatief voor deze kostbare en populaire materialen. Celluloid kon makkelijk gegoten en bewerkt worden en zou veelvuldig gebruikt gaan worden ter vervanging van ivoor. Nadat rond 1880 de waaier enorme proporties had aangenomen met een spanwijdte van wel zeventig centimeter, werd de waaier rond 1900 weer aanzienlijk kleiner. Ook werd zijde weer een veelgebruikt materiaal voor waaierbladen, vaak afgezet met machinaal vervaardigd kant. Deze waaier heeft een montuur van celluloid en een zijden waaierblad beschilderd met bloemen en bladmuziek en afgezet met machinaal vervaardigd kant. De vouwwaaier heeft een enkel waaierblad in zijde versierd met muzieknoten en bloemen en is afgezet met machinaal vervaardigd kant. Het montuur bestaat uit 12 opengewerkte benen in kunststof met een metalen sluitpin. De buitenbenen hebben een lengte van 22 cm. Het waaierblad heeft een lengte van 13,5 cm. De waaier heeft een spanwijdte van 40,5 cm.