Vermoedelijk een product uit een Franse Jonge-Juffrouwen-Kostschool in bv. Amersfoort, Nieuwersluis of ergens in Zuid-Holland; Bij de inzet rechtsonder is niet bekend of het stuk stof in zijn...
Vermoedelijk een product uit een Franse Jonge-Juffrouwen-Kostschool in bv. Amersfoort, Nieuwersluis of ergens in Zuid-Holland; Bij de inzet rechtsonder is niet bekend of het stuk stof in zijn geheel uit de hoek is geknipt en vervolgens weer is vastgezet, maar het kwam wel voor als extra moeilijke opgave Geborduurd met zijde op linnen. Symmetrisch. Linkerbovenhoek hoekstop in keperbinding met dwarsstrepen. Rechterbovenhoek een doorstop tegen de hoek aan in fantasiekeper. In het midden een inzetstop, per kant uitgeknipt en weer aan elkaar gezet in satijnbinding of damast. Binnen deze rechthoek ANNO, de N beide keren in spiegelbeeld, waarbij de A en de N een poot gemeen hebben, in de onderhoeken 1753. Middenin onder een kroon de initialen CW. Om de inzetstop stoppen en doorstoppen in keper- en satijnbindingen met oogjes- spits- en diamantpatronen, een grote stop in linnenbinding met een wijd ruitpatroon. Linksonder een doorstop in kepervariant, rechtsonder een hoekinzet in platbinding. (Zuid-Holland/Utrecht?) Het Zuiderzeemuseum heeft bijna driehonderd merklappen. Enkele daarvan zijn 17de-eeuws, een groot aantal 18de- en de rest is 19de-eeuws. Merklappen werden gemaakt door meisjes tussen de zes en twaalf jaar. Dat deden ze niet uit tijdverdrijf, maar uit pure noodzaak. Alle textiel werd tot laat in de 19de eeuw thuis genaaid, versierd, gemerkt en versteld. Op merklappen werden de benodigde technieken daarvoor geoefend. Het borduren van het alfabet had ook tot doel de meisjes te leren lezen. Ze leerden Gotische letters omdat de bijbel in dit schrift was gedrukt. Een merklap is dus geen volkskunst, maar een leermiddel.
Aanvullingen
Vul deze informatie aan of geef een reactie
Reactie