Sjamanengordel

De gordel is gemaakt van leer, waaraan met leren riempjes een aantal metalen kokervormige schelletjes zijn bevestigd. Een gordel als deze wordt gedragen door een sjamaan. De ijzeren schellen zijn om de hulpgeesten op te roepen. Zij stellen dieren voor. Of ze vormen een schuilplaats of woonplaats voor deze hulpgeesten. De figuren van vrouwelijke dieren zijn kleiner dan die van mannelijke. Naar alle waarschijnlijkheid bepaalt de sjamaan zelf welke dieren de plaatjes voorstellen, afhankelijk van de vorm van zijn hulpgeesten. De sjamaan stuurt deze hulpgeesten op weg om uit te zoeken wat het probleem is. Zij keren later terug om de sjamaan te vertellen wat te doen. Het woord sjamaan is een Russisch leenwoord, een verbastering van het Tunguzische 'saman'. Het betekent zoveel als 'een persoon die in contact kan treden met geesten en zulks gewoonlijk doet om door geesten veroorzaakte ziekten te kunnen genezen'. De sjamaan bij de Nivch en Oroch was een heler en bezweerder en speelde in principe geen rol in andere religieuze praktijken zoals de voorouderverering, het berenfeest en begrafenissen. Op religieuze feesten werd hij niet altijd toegelaten, omdat hij met zijn magische krachten ook onheil kon bewerkstelligen. Een sjamaan kan beschikken over hulpgeesten, die de sjamaan helpen met het reizen naar andere werelden. Zij kunnen in de gedaante van allerlei dieren (bijv. zeeleeuw, tijger, uil) voorkomen. Andere hulpgeesten helpen bij magische praktijken, waardoor het contact met het bovennatuurlijke geëffectueerd wordt. Een sjamaan kan genezen met behulp van droomduiding en het uitdrijven van boze geesten, waarbij dans en tromgeluid vaak een rol spelen. Ook kan hij of zij genezen op afstand, waarbij de sjamaan een genezingsceremonie uitvoert voor een zieke die ver weg een offer brengt. Een sjamaan probeert met behulp van zijn of haar hulpgeesten te achterhalen wat de (bovennatuurlijke) oorzaak is van ziekte, dood, hongersnood of natuurrampen. De hulpgeesten vertellen de sjamaan wat hiertegen te doen. In de communistische periode werden sjamanen als 'kulakken' (dwz. 'rijken' of 'leiders') vervolgd. Zij moesten hun trommels bij de autoriteiten inleveren en sjamanistische séances werden verboden. Toch is in Siberië het sjamanisme nooit helemaal verdwenen.