Lint van besnijdeniskostuum van jongen

Dit rode nylon lint hoort bij een besnijdeniskostuum met cape, pet en scepter. Aan de lange zijden afgezet met zilveren franje. Op het rode vlak zijn met pailletten zilveren floraalmotieven aangebracht en de tekst "masallah" (Wat God wil). Dit soort speciale besnijdeniskostuums werden vanaf 19de eeuw in Ottomaanse Rijk en later in de nieuwe republiek Turkije gedragen door de jongens voordat ze besneden werden. De besnijdenis is een belangrijke islamitische traditie in Turkije. Een besneden jongen wordt gezien als een volwaardige moslim en man. Jongens worden besneden voor zij de leeftijd van 8 of 9 jaar bereiken. In het bijzijn van de familie en onder het lezen van bepaalde Koranverzen wordt het kind op een bed gelegd. Een soort suikeroom (kirve) helpt mee tijdens de besnijdenis. Na de besnijdenis wordt het kind overladen met geschenken en snoepgoed. Meestal steekt men de jongen in een prachtig wit "militair uitgaanskostuum" met cape, lint over de schouder waarop in gouden letters "masallah" (wat God wil) geborduurd is, een kapmanteltje en een scepter. In het verleden werd de jongen op een paard door de stad of dorp rondgereden in besnijdeniskostuum (Gunaydin Anadolu, p.116). Vandaag de dag rijden jongens en familie in een versierde auto toeterend langs de straten van de stad (info D. Unsal 2001). Een bezoek aan de moskee voor de besnijdenis wordt ook wel gedaan. Het besnijdenisbed is versierd door vrouwen met geborduurde stoffen en papieren feestdecoraties. Het seizoen is bij voorkeur de late zomer of vroege herfst tijdens de schoolvakantie, zodat de jongen weer helemaal hersteld is als de school in oktober begint. Vaak zal een rijkere vader het feest organiseren voor zijn eigen zoon en voor enkele klasgenootjes. Ook organiseren rijke mensen, gemeentes of lokale bestuurders besnijdenisfeesten waarbij tientallen jongens besneden kunnen worden. Sommige ouders in de stad laten hun zoon besnijden in het ziekenhuis binnen 3-4 maanden na de geboorte. Vroeger, op het platteland, was de besnijder, de sünnetçi, een barbier, maar deze functie is overgenomen door een beambte van de gezondheidsdienst of een arts.