Laarzen

De laarzen zijn gemaakt van vissenhuid. De neus van de laarzen loopt puntig toe, wat kan duiden op Manchurische invloed. De laarzen werden rond de enkel met leren riemen vastgemaakt. In de winter droegen vrouwen en kinderen dezelfde laarzen als in de zomer. Men deed er dan echter gedroogd gras in. Deze methode komt bij meer (sub-)arctische volken voor. Soms zijn de winterlaarzen voorzien van een dubbele laag zeehondenhuid of vissenhuid. Vissenhuid is waterdicht en houdt de voeten droog, maar is niet warm. Daarom werden laarzen van vissenhuid gedragen met sokken of binnenlaarzen van bont. In de eerste helft van de 20e eeuw raakten dergelijke inheemse kledingstukken gaandeweg in onbruik. Sinds de 2e helft van de twintigste eeuw wordt Russische en Europese kleding gedragen. Traditioneel inheems schoeisel is het langst in gebruik gebleven en kan men nog wel aantreffen bij ouderen. Bovendien worden er wel modernere bontlaarzen vervaardigd met een rubberen zool en synthetische of vilten voering.