Haarsieraad

Gouden haarspeld, voor vrouwen. Dit op Bali gedragen type haarspeld komt daar in allerlei varianten voor, die allemaal een bosje bloemen imiteren. Diverse soorten bloemen werden gemaakt van gouden plaatmateriaal. De bloemblaadjes zijn uitgesneden en op een steeltje van ijzerdraad samengebonden. Bij deze speld is de pin gemaakt van een dubbele metalen strip. Dit deel is tijdens het dragen niet zichtbaar, omdat dit in een haarknot wordt gestoken, achter op het hoofd. Het deel van deze speld, dat boven de haarknot uitsteekt, bestaat uit takjes van ijzerdraad, waaraan bundeltjes van langwerpige puntige van blaadjes zijn bevestigd. In 1927 beschreef J.E. Jasper diverse varianten van dit soort Balinese haarsieraden; een roos van goud (tajuk), gouden bloemen op een trilveer (kekitir en saksak), kleine bloementrosjes (sekar kaili kasu), gouden lotus of waterlelie op een trilveer (sekar tunjungan), imitaties van ylang-ylang, een prettig ruikende bloem met langwerpige krullende bladeren (sekar sandat), de gouden orchidee (sekar anggrek) en de geurige bloem van de ijzerhoutboom (sekar nagasari). Kortom, het betreft bloemsoorten, die ook in hun natuurlijke vorm geschikt zijn om in het haar te dragen. Jasper noemt ook nog de sekar sumanggi. Dit is een in goud nagemaakt bloemtrosje dat niet in een knot op het achterhoofd, maar even boven het voorhoofd werd gedragen. Dit gouden haarsieraad is afkomstig van het hof van Klungkung, in Zuid-Bali. Klungkung was het laatste Balinese koninkrijk, dat in 1908 met geweld bij de kolonie Nederlands-Indië werd gevoegd. Net als in Badung kwam het ook in Klungkung tot een "puputan", een ritueel getinte "strijd tot het einde". Mannen vrouwen en kinderen liepen hierbij in vol ornaat gekleed, de vuurlinie in.