Gebatikte hoofddoek voor vrouwen

De hoofddoek heeft In het midden een langgerekte ruit, met het 'durien pecah' motief. Alhoewel er een opvallende gelijkenis bestaat met de Javaanse garuda vleugels (lar) wordt de oorsprong van dit motief in Jambi gezocht in geimporteerde doeken uit India of Perzie. De associatie met de durian vrucht verwijst dan ook naar vruchtbaarheid en niet naar een Hindu mythe. (2001, Kerlogue, pg. 87) De rest van de ruit bestaat uit florale motieven en ranken. Er omheen zijn symmetrisch gerangschikte bloemen met in de hoeken van de doek een buta, eveneens afkomstig uit India. Vervaardiging De motieven op de doek zijn aangebracht in de batiktechniek. Tot het moment dat de gebatikte doek, 347-2 aan het Koloniaal Instituut in 1927 door Tassilo Adam geschonken werd, was het in Nederland onbekend dat ook in Jambi op Sumatra de batiktechniek toegepast werd. B.M. Goslings, destijds conservator in het Koloniaal Instituut, raakte gefascineerd door deze doek en besloot er onderzoek naar te doen. Goslings zocht contact met koloniale ambtenaren ter plekke en er werden nog negen doeken (allen blauw) opgestuurd. Uit informatie afkomstig van Tassilo Adam bleek dat in Jambi niet alleen gebatikte doeken geverfd met indigo werden vervaardigd, maar ook doeken met zowel blauwe als rode motieven. Alhoewel dit in Jambi werd bevestigd, meenden de onderzoekers in Nederland dat de doeken met rode verf niet uit uit Jambi afkomstig konden zijn. Tot in 1930 Professor J.C. van Eerde, directeur van de afdeling Volkenkunde van het Koloniaal Instituut, een 'rode' Jambidoek mee terugnam van een studiereis. In de collectie bevinden zich ook doeken, verzameld in Jambi, met motieven aangebracht in andere dan de batiktechniek, zoals o.a. mordant printing. Waarschijnlijk werden deze doeken in India dan wel in Europa vervaardigd voor de Sumatraanse markt naar voorbeelden uit Jambi. (Kerlogue, pg. 84 in Van Hout 'Batik - Drawn in Wax')