Armband voor vrouwen

Deze zilveren armband is versierd met rode stenen van plastic en een munt. De jaartallen op de munt verwijzen zowel naar de islamitische (1382) als het equivalent in de Gregoriaanse jaartelling (1963). Onder het rode plastic bevinden zich papiertjes met Arabische letters. De toevoeging van op papier geschreven teksten onder glas is niet gangbaar in Jemenitische sieraden. Mogelijk is hier voor deze methode gekozen omdat men specifiek een armband wilde voorzien van teksten zonder dat men cilindervormige of rechthoekige amulethouders met teksten wilde toevoegen. Amulethouders met papieren teksten waren wel gangbaar als hanger aan Jemenitische halskettingen. Ook werden zilverplaatjes met gegraveerde teksten als kettinghanger gebruikt. Hoewel de hier geschreven teksten nog niet allemaal ontcijferd zijn, lijken de teksten zegening aan de drager over te dragen. Daarvan getuigt bijvoorbeeld het Arabische woord 'afiya', wat gezondheid betekent. De toevoeging van zegenende woorden aan sieraden en aan metalen vaatwerk maakte al van oudsher deel uit van de Arabische traditie. Armbanden werden, net zoals enkelbanden, over het algemeen in paren gedragen. Op hun bruiloft droegen joodse vrouwen tot wel vijf paren armbanden. Moslimvrouwen in de Hadramaut, een bergachtig gebied in het zuidoosten van Jemen, droegen bij bruiloften tot wel zeven paren armbanden (Ransom 2011: 30-31). Vervaardiging Deze gesloten armband bestaat uit een dikke ovalen binnenband van zilver waarop aan de voorzijde een decoratieve zilverplaat is gesoldeerd. Deze zilverplaat verbreedt en versmalt en is bezet met drie grote rode plastic stenen die zijn omringd met granules, bollen en traanvormen omringd met filigrein, en op het oppervlak gesoldeerde ruiten en ronde schijfjes van zilver. Tussen de beide uiteinden van de gedecoreerde zilverplaat is een Jemenitische munt tussen twee ogen gesoldeerd met jaartallen 1382 en 1963. Tussen de ogen zijn drie schakelkettinkjes vastgemaakt.