Vanwaar die fascinatie voor naakt in fashion? Het (naakte) lichaam tonen mag weer. Dat laten de recente modeweken ons zien. Naked dresses, mini rokken en cropped tops zijn all the rage. Maar ook outfits die je van kop tot teen verhullen zijn populair bij bekende sterren.
Wat zijn jouw schoonheidsidealen? Hoe vertaal jij je normen en waarden in je outfit? En vooral: waardoor laat je je in die keuze beïnvloeden?
Mode pendelt al eeuwenlang heen en weer tussen verstoppen en onthullen. Wat vandaag mag in de mode, mocht gisteren niet en andersom. Nu weer is een enkel taboe, later een blote rug. Wat triggert die pendelbeweging en hoe gaan ontwerpers toen en nu daarmee om? Met de expo DressUndress gaat Modemuseum Hasselt op zoek naar antwoorden.
Eén blik op de modegeschiedenis en het is al snel duidelijk dat die spanning tussen verhullen en onthullen beïnvloed wordt door tijdgebonden normen en waarden. Wat mensen in een bepaalde periode denken over het lichaam, schoonheid, seksualiteit, fatsoen, bescheidenheid of gender krijgt vorm in de mode. Hoe? Door het lichaam, of delen ervan, te verhullen of het net in de kijker te plaatsen.
Het tonen van het lichaam is geen trend. In DressUndress kan je silhouetten ontdekken van de late achttiende eeuw tot vandaag. Ontwerpen van Vivienne Westwood, Olivier Theyskens, Walter Van Beirendonck, Schiaparelli, Raf Simons, Pieter Mulier voor Alaïa, Comme des Garçons, Hemlut Lang, Thierry Mugler, Ann Demeulemeester, Versace, Maison Margiela, Jean Paul Gaultier, … maar ook Belgische nieuwkomers zoals Ester Manas en Lili Schreiber laten in de expo zien hoe designers de voorbije decennia het lichaam manipuleerden door middel van kleding.
Naked dresses choqueren anno 2022 zoals een blote enkel in de negentiende eeuw. Tieners dragen cropped tops, terwijl blote tepels op sociale media een no-go zijn en onmiddellijk gecensureerd worden door een aangepast algoritme. Wil je zwemmen in een burkini? Dan krijg je af te rekenen met een storm aan kritiek. Onthullende én verhullende kleding maakt de meest uiteenlopende meningen los. Wanneer is het tonen of juist niet tonen acceptabel? Wie of wat bepaalt dat?
Het is ook de vraag die gastcurator Murielle Scherre zich stelt. Scherre is de vrouw achter het duurzame lingeriemerk la fille d'O. Zij werkt dagelijks met het menselijk lichaam en staat ook zelf op de barricaden voor een inclusieve lichaamsbenadering. Ze verzet zich tegen steriele schoonheidsidealen: haar stukken zijn ontworpen voor échte lichamen met cellulitis, rimpels, sproetjes, ... Maar niet iedereen is even enthousiast over dit ‘onvervalste’ lichaam. Dat blijkt wel uit censuur op sociale media of in real life, zoals Scherre ook zelf mocht ervaren. Ze lokt discussie uit en confronteert je met je eigen waarden en normen. De expo sluit af met de video-installatie YOUME van Murielle Scherre en Jan Verstraeten, muzikant en visueel kunstenaar. Het is een trage pauze in een snelle wereld. Murielle en Jan filmden het portret van vier mensen in een ontwapenende traagheid en beklijvende dichtheid. Deze personen dansen en verkennen hun lichaam alsof ze er voor het eerst in huizen. Een klein moment waarin mensen mogen bewegen, vrijuit. Een moment waarin mensen mogen kijken, naar hoe de huid leeft en lacht, naar hoe de arm de hand wordt en hoe ze samen dansen in een beklijvende dans. Kunstwerken van Leo Gabin, Sam Druant, Nina Vandenbempt en Dolores Bouckaert vullen de video-installatie op zolder aan.
Tot slot gaat Murielle in dialoog met tien modellen van la fille d’O. Hoe ervaren ze hun lichaam? Hoe denken ze over gender en gaan ze om met het binaire denken? Ze delen hun uitdagingen en hoe ze dit ombuigen tot levenslessen. Elk portret toont hoe ze persoonlijke keuzes maken in menselijke situaties. De opstelsom van al wat ze hebben meegemaakt maakt hen uniek, inspirerend én spiegelend voor de bezoeker.
Voor meer informatie zie de website van Modemuseum Hassalt.