Van 31 maart t/m 27 augustus 2017 is in het MoMu in Antwerpen de tentoonstelling 'Margiela, de Hermès jaren' te zien. In de tentoonstelling worden de ontwerpen van beide modehuizen tegenover elkaar geplaatst met als doel om de (schijnbare) oppositie tussen beiden te verkleinen.
Het klassieke modehuis Hermès ging eind jaren 90 in zee met een ontwerper die bepaald niet als traditioneel bekend stond: de onstuimige Martin Margiela. Uiteindelijk bracht hij een wervelwind aan textieltoepassingen, met een buitengewoon uitgekiende twist op traditie.
Onafgewerkte kledingstukken en duidelijk zichtbare voeringen en naden tegenover Birkin bags en carrésjaals met weelderige prints. Hoe kon het dat een onconventionele ontwerper als Martin Margiela het traditionele modehuis Hermès ging leiden? In de eerste van de tweedelige blog vertelt Nora Veerman over het oog dat Margiela heeft voor ambacht en moderniteit.
Het modehuis Hermès heeft een aantal van de meest iconische handtassen van de twintigste eeuw ontworpen, zoals de Birkin en de Kelly. Het zijn statussymbolen en het “it”-gehalte van deze handtassen dringt andere handtassen van Hermès meer op de achtergrond. De muzen en het achtergrondverhaal van zowel de Birkin als de Kelly zijn gekend, maar ook achter andere handtassen zoals de Balle de Golf en de Constance gaan fascinerende verhalen schuil.
Napoleon waagde zich - onsuccesvol - in een tulband en oriëntaalse robe aan het ontbijt. Gewaagde negentiende eeuwse vrouwen kwamen er beter mee weg en ook in de twintigste eeuw waren 'turbans' een groot succes onder vrouwelijke 'turbanista's'.
