Modeontwerper Max Heymans (1918-1997) stond vooral bekend om zijn chique creaties. Als autodidact begon hij als etaleur bij modehuis Gerzon en daarna bij Hirsch & Cie. Deux pieces uit de collectie van het Amsterdam Museum.
Bijna 50 jaar was de mode- en kostuumcollectie van Huis van Gijn onzichtbaar. Pas in 2019 werd de collectie weer getoond op de tentoonstelling Slow Fashion. Het museum is nu ook een partner van modemuze waardoor de collectie nu nog toegankelijker is. Dit artikel is een kennismaking met de collectie voor het 'grote publiek’.
Het Brabants Historisch Informatie Centrum wijdde een verzamelpagina aan verschillende ontwerpers en stijlen met een Brabantse link – van de Allemantel tot de ontwerpen van Jan Taminiau. In dit blog verkennen we het werk van drie uiteenlopende ontwerpers die op hun eigenzinnige manier bekend zijn geworden met iconische looks.
Het was in de 19deeeuw niet gebruikelijk om je zwangere buik te laten zien. Vrouwen droegen daarom ingenieuze japonnen om hun buik te verbergen. In de collectie van het Gemeentemuseum zit een bijzondere positiejapon uit ca. 1879.
‘Americana’ is een reeks korte informatieve verhalen over de Amerikaanse mode cultuur in Los Angeles. De stand van zaken in de modewereld, modemusea en de subculturen van de stad vormen de rode draad. In het eerste deel van de blogpost ‘Americana’: de stijl van L.A.
Kleren zijn op het eerste gezicht niet de meest voor de hand liggende voorwerpen om honderden jaren in stand te houden. Waarom worden kledingstukken dan toch door musea verzameld?
Positiekleding voor zwangere vrouwen bestond in de 18de eeuw nog niet. Vrouwen moesten daarom regelmatig hun bestaande kleding vermaken om extra ruimte te kunnen geven aan hun groeiende buik. Wie goed kijkt kan soms de sporen daarvan nog in kleding vinden.
