Onder 19e-eeuwse japonnen gingen heel wat lagen onderkleding. Het ondergoed zorgde er niet alleen voor dat de bovenkleding schoon bleef, maar ook dat het voorzien werd van het modieuze silhouet.
Verborgen. Dat is toch wel hét woord van de tentoonstelling ‘Mode uit het Rijksmuseum in huis’. De tentoonstelling bestaat uit een unieke verzameling 19de-eeuwse kostuums van het Rijksmuseum.
Hoewel de broekedoek in de Zuid-Bevelandse streekdracht vanaf de jaren 1930 steeds minder wordt gedragen, weet iedereen wat ermee wordt bedoeld. Maar waarom het een broekedoek heet? Een zoektocht naar de oorsprong van deze schouderdracht leidt tot een verrassende aanwijzing.
Een 'modepop' is tegenwoordig een omschrijving voor volwassen - echte - mensen, die overdreven modieus gekleed zijn. En hoewel prinses Wilhelmina's pop Parisienne volgens de mode van toen gekleed ging, was de lol van het modieuze, volwassen kleden er wel snel vanaf. De pop, waar de prinses eerst heel blij mee was, werd al snel een modieuze doorn in het oog.
Een afbeelding is duizend woorden waard. Ten minste… in de praktijk blijkt dat afbeeldingen zoals schilderijen niet altijd even betrouwbaar zijn. Neem nou de trouwjapon van Anna van Hannover. Want wie oh wie heeft de daadwerkelijke jurk afgebeeld?
De overjas maakte in Perzië (Iran) een lange ontwikkeling door. Van praktische kleding voor soldaten ontwikkelde de overjas zich tot geliefd kledingstuk voor dames en heren. Sinds de Islamitische Revolutie is de overjas weer terug in het modebeeld.
In 1910 introduceerde modeontwerper Paul Poiret de harembroek als bevrijdend kledingstuk voor de Westerse vrouw. In Iran gold op dat moment de westerse pantalon als toonbeeld van moderniteit. Een korte geschiedenis van de broek in Oost en West.
Al voor de officiële opheffing van het ambtskostuum van de burgemeester werd deze vaak niet meer gedragen. De ambtsketen is nog wel in gebruik en is door de Werkgroep Ambtsketen aangegrepen als een interessante ontwerpopdracht.
Vanaf 1 februari tot 15 mei 2017 is in het Teylers Museum in Haarlem de tentoonstelling Watteau te zien met tekeningen, prenten en een klein aantal schilderijen van deze 18e-eeuwse Franse kunstenaar. Bianca du Mortier, conservator kostuum bij het Rijksmuseum, bekijkt voor ons Watteau’s belang voor de 18e-eeuwse mode.
Passementerie is het weven van ornamenten zoals sierkoorden of franjes: een techniek waar Patrice Cantalejo op zijn 27ste mee in aanraking kwam. “Ik werd er verliefd op en het veranderde mijn leven.”
Bij nieuwe aanwinsten van musea wordt altijd uitgezocht waar het om gaat: het jaartal, de herkomst, of en hoe het afwijkt van de mode uit die tijd, et cetera. Daarom in deze blog het verhaal van de feestjurk met kralen die onlangs is verworven door het Rijksmuseum.
