Een geliefd jasje kreeg een nieuw leven dankzij visible mending en daarmee ook extra betekenis: zichtbaar repareren zorgt voor troost en schoonheid
Bij non-woven denk je al gauw aan vilt, maar kende je ook boombastdoek en textiel uit een spuitbus? Of wat dacht je van een jurk van plantwortelen? Non-woven is veelzijdig en duurzaam. Inge Bosman blogt erover in een verslag van het najaarssymposium van de Textielcommissie.
Sportswear domineert vandaag het modebeeld, maar zit al veel langer verscholen in de collecties van vooruitstrevende ontwerpers zoals Raf Simons. Deze blogpost gaat dieper in op enkele van zijn silhouetten en ontleedt hun relatie met sport.
Hergebruik in de mode is een gegeven van alle tijden en kan verschillende redenen hebben. Zo kan het voortkomen uit schaarste, een voorbeeld hiervan is de kleding die gemaakt werd van parachutestof in de Tweede Wereldoorlog.
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet… Heuse ‘ogengymnastiek’ noemt Twan Janssen het: gezichtsbedrog, of trompe l’oeil, is dan ook niet weggelegd voor een vlugge blik. Van schildersdoek (denk Escher) tot psychedelische cirkels op het internet, dat wat we zien is vaak niet dat wat het is. Modeontwerpers zijn ook niet bang om de kijker (en drager!) te bedriegen…
Een 'modepop' is tegenwoordig een omschrijving voor volwassen - echte - mensen, die overdreven modieus gekleed zijn. En hoewel prinses Wilhelmina's pop Parisienne volgens de mode van toen gekleed ging, was de lol van het modieuze, volwassen kleden er wel snel vanaf. De pop, waar de prinses eerst heel blij mee was, werd al snel een modieuze doorn in het oog.
400 jaar geleden verzonk een schip voor de kust van Texel. In 2014 werd het schip ontdekt en werd er allerlei lading naar boven gehaald. Door nog onbekende omstandigheden is veel van de lading intact gebleven en niet vergaan zoals dat meestal gebeurd na zo veel jaar onder water te hebben gelegen. In ‘Textielschat uit zee’ vertellen textielrestauratoren in opleiding Sjoukje Telleman en Marijke de Bruijne over het eerste onderzoek.
Miniatuurkleding is een belangrijke informatiebron om gaten in de kostuumgeschiedenis op te vullen: vaak zijn de miniaturen zo goed gemaakt dat ze veel kunnen vertellen over kleding die 'in het groot' bijna niet bewaard is gebleven. Zo zijn er 17de en 18de eeuwse poppenhuizen, waarvoor zelfs het ondergoed voor de poppen of de kleding van het dienstpersoneel tot in detail is uitgevoerd.
