Rode quechquémitl

De kleinste quechquémitl voor alsnog bekend. Zware borduursels het rood op fabriekskatoen. Gedragen met punten aan de voor- en achterzijde. Smallest quechquemitl known. Heavy pile embroidery in red yarn on manta. Worn with points in front and back. De quechquémitl is een onderdeel van de ceremoniële kleding. Het bestaat uit twee geweven gedeeltes op een heupweefgetouw met wit katoen, 0,86 meter lang en 0,17 meter breed, geborduurd met de kruissteek met rode wol. De motieven van bloemen en levensbomen is alleen zichtbaar op de achterzijde; draad van katoen of wol is geborduurd in driehoeken langs de hele rand van de textiel. Kenmerkend is het weinige gebruikelijk aan deze quechquémitl, en daarnaast het karakteristieke van zijn gebruik, doordat alleen één schouder wordt bedekt, het andere gedeelte bedekt de borstkas over de breedte. Het kledingstuk werd vervaardigd in Sasaltitla, een Nahua gemeenschap in de gemeente van Chicontepec, Veracruz, welke tegenwoordig staat bekend om zijn mandenmakerswerk. In deze gemeente van Chicontepec verschillende gemeenschap wijden zich toe aan het weven en borduren, zoals het geval is in gemeenschappen als Achupil, Alahualtitla, Alaxtitla/Ixcacuatitla, la Pagua y Postectitla. De gebruikte weeftechnieken zijn tafetán (de meest simpele weeftechniek waarbij een draad van de schering een draad van de inslag kruist), en geknoopt macramé (macramé is een handwerktechniek, verwant aan kant, ze bestaat uit het knopen van draden zodat een patroon verschijnt. Deze draden worden met de hand geknoopt). In andere gemeenschappen wordt er alleen gewerkt met borduursels, zoals in Cuaxiloapa, Huizache, Ixcacuatitla, El Mirador, Pemuchtitla y Temoctla. In al deze gemeenschappen wordt er voornamelijk gewerkt met de kruissteek, soms in combinatie met doorstikken en toesnoeren. In 2008, in de zone van Chicontepec, de dagelijkse vrouwelijke klederdracht bestaat uit een enagua (wikkelrok), een onderlaag, een blouse en een schort. Alles wordt vervaardigd met commerciële stof, de wikkelrok en onderlaag bestaan uit een sluitlijn en zijn machinaal geborduurd; de blouse of hemd (quechquémitl) wordt geborduurd met een kruissteek op de bata (?) en de mouwen met bloemen bestaande uit 8 geometrische bloembladen in verschillende kleuren, waarbij rood en groen de hoofdkleuren zijn. Daarnaast worden dezelfde motieven met chaquira (borduursel met kralen) versierd. De quechquémitl was vroeger van chizo (een type kleding die geborduurd werd op het heupweefgetouw) en geborduurd in haar totaliteit op dezelfde wijze als de wikkelrok (zie 5075-530). Aan de randen zijn driehoeken genaaid met rode draad. AVH: El quexquemitl forma parte importante del traje de gala. Consta de dos lienzos de algodón blanco tejido en telar de cintura, de 0.86 m., de largo por 0.17 m., de ancho, bordados en punto de cruz realzado con estambre de lana de un rojo muy intenso. Sus diseños de flores y árboles de la vida sólo se aprecia por el envés; una tira de lana o algodón va cosida a lo largo de toda la orilla en forma de picos. Destaca lo poco usual de este quexquemitl y, además, lo característico de su uso, pues solamente llevan cubierto un hombro, la otra parte cubre al torso horizontalmente. La prenda se elaboró en Sasaltitla, comunidad nahua en el municipio de Chicontepec, Veracruz, que en la actualidad es conocida por su trabajo en cestería. En este municipio de Chicontepec varias comunidades se dedican todavía al trabajo del tejido y el bordado, como es el caso de comunidades como Achupil, Alahualtitla, Alaxtitla/Ixcacuatitla, La Pagua, y Postectitla. En estas, las técnicas de tejer son el tejido tafetán y anudado macramé. En otras localidades sólo se trabaja el bordado, como son Cuaxiloapa, Huizache, Ixcacuatitla, El Mirador, Pemuchtitla, y Temoctla. En todas estas comunidades se trabaja, sobre todo, la técnica de punto de cruz en el bordado, a veces en combinación con pespunteado e hilvanado. En 2008, en la zona de Chicontepec la indumentaria femenina cotidiana consiste en enagua, medio fondo, blusa y delantal. Toda es elaborada de tela comercial, la enagua y el medio fondo son de jareta y llevan bordados a máquina; la blusa o camisa -quechtlámitl- característica va bordada en punto de cruz en la bata y las mangas con flores de ocho pétalos geometrizadas de diversos colores, dominando el rojo y el amarillo, además de realizar estos mismos motivos en chaquira. El quexquemitl antiguamente también era de chizo (un tipo de pieza bordado en telar de cintura) y bordado en su totalidad de la misma manera que la enagua (véase 5075-530). En las orillas lleva aplicada una tira de tela roja de triángulos.