Rode loper: de alternatieve catwalk
Werd vroeger de rode loper voornamelijk voor galafeestjes uit de kast gehaald, tegenwoordig ligt er voor ieder café wel een kort stukje rood tapijt. De stad Amsterdam legde voor het bezoek van Barack Obama op 24 maart 2014 aan het Rijksmuseum de loper uit en is nu zelfs bezig met het ontwikkelen van een ‘rode loper’ tussen het Centraal Station en de Dam.
De rode loper heeft nog steeds een magische aantrekkingskracht: sterren badend in het flitslicht van de camera’s, vanzelfsprekend gekleed in dure couture. Terwijl celebrities de beeldjes in de jaren tachtig nog in hun spijkerbroek kwamen ophalen, weet tegenwoordig iedereen wie wat heeft gedragen op het rode tapijt. Waar komt dit typerende kleed eigenlijk vandaan en wanneer is de rode loper serious business geworden?
Rood voor de elite
Het meest beroemde exemplaar ligt sinds 1961 in Hollywood, op de stoepen van het Dolby Theatre, dat speciaal is ontworpen voor de jaarlijkse Academy Awards (de Oscaruitreikingen). Dit was echter niet de eerste in Hollywood. In 1922 werd het rode tapijt al uitgerold voor de première van de film Robin Hood. De oorsprong van de rode loper gaat nog veel verder terug, namelijk naar 458 voor Christus. In het toneelstuk van de Griekse schrijver Aeschylus beleeft het fenomeen zijn debuut. Hierin wordt door de vrouw van de Griekse koning Agamemnon de rode loper uitgelegd wanneer hij na tien jaar vechten tegen Troje terugkeert naar zijn paleis in Mycene.
Sinds de oorsprong hoort de rode loper bij speciale ontvangstbehandelingen: sommige gasten zijn zo belangrijk dat hun voeten de gewone vloer niet mogen raken. Het tapijt is niet zomaar rood. Rood staat voor rijkdom, want de grondstoffen voor deze kleur waren in Europa en Azië schaars. De kleur wordt pas algemener beschikbaar als ontdekt wordt dat het rood gemaakt kan worden van luizenbloed. Nog steeds kennen we producten die met dit bloed worden gemaakt. Denk maar aan de roze met witte muisjes voor op de boterham.
‘Who are you wearing?’
Vandaag de dag is de bekendste rode loper - die van de Oscaruitreikingen - vooral een modeshow, waar ‘Who are you wearing?’ de eerst gestelde vraag is van elke reporter langs de zijlijn. Voor modeontwerpers is er geen beter promotiemiddel dan de juiste ster in de juiste jurk op de loper. Tot in de jaren zeventig kozen de beroemdheden nog hun eigen outfit. Dat veranderde in de jaren negentig. Sinds die tijd onderhandelen de sterren met diverse modehuizen over wat ze zullen dragen. Niemand wil vertellen of er kleren worden geschonken of geleend, of dat de celebrities ervoor betaald krijgen.
Een ding is echter zeker: als merk is er geen hoger doel dan te schitteren voor een miljoenenpubliek dat naar het evenement kijkt. Daarbij is het van cruciaal belang welke ster het ontwerp draagt. De juiste beroemdheid kan bijdragen aan het verspreiden van een zorgvuldig opgebouwd imago door het modelabel. Het label kan hierdoor zijn naamsbekendheid laten groeien. Toeschouwers van het mode evenement op de rode loper kunnen dan misschien geen jurk veroorloven van het merk, maar wel een lippenstift of Eau de Toilette van hetzelfde label.
Ondanks het hoge modeshow gehalte van de Oscaruitreiking komen er geen modetrends uit voort. Op de rode loper wordt vooral gestraald. Daarbij is de draagster van de jurk ondergeschikt aan het ontwerp. Iedereen weet wat zijn of haar ‘taak’ is tijdens het evenement. De ster leert de merknamen van de verschillende kledingstukken uit het hoofd, waardoor het modelabel in een adem met die van de celebrity wordt genoemd. Vervolgens wordt er uitgebreid verslag van dit modefeestje gedaan op zowel televisie, internet als in tijdschriften. Dat resulteert weer in de verkoop van geurtjes aan het publiek van desbetreffende modemerken. Zo functioneert de rode loper als een alternatieve, en zeer effectieve modeshow die wereldwijd wordt bekeken.
Deze blog is eerder als volledig artikel van Georgette Koning (www.independentfashiondaily.com) verschenen in de publicatie Mode, de Musical, naar aanleiding van de gelijknamige tentoonstelling in het Centraal Museum Utrecht.
Het artikel is voor Modemuze bewerkt door Japke van Uffelen.
Deel
Aanvullingen
Vul deze informatie aan of geef een reactie
Reactie