Lentehoedjes

Lente! Lekker naar buiten, het voorjaarszonnetje in. Hoewel dames in de 19^de eeuw absoluut niet bruin wilden worden in de zon, was buiten wandelen een blijvende trend in de tweede helft van de eeuw. Je droeg altijd een hoedje naar buiten, en bij voorkeur eentje die paste bij het seizoen. Een hoedje van een vorig jaar kon weer up to date worden gemaakt met nieuwe linten, strikken en andere versieringen.

Hoedje van stro, fluweel, zijde en veren, 1870-1880, Amsterdam Museum

Hoedje van bandstro, fluweel, zijde en kant, 1860-1880, Amsterdam Museum

Deze hoedjes zijn - samen met vele kostuums en schoenen - afkomstig uit de nalatenschap van Sophia Augusta Lopez Suasso-de Bruijn (1816-1890). Na haar overlijden liet zij haar verzameling kunstnijverheid én veel kleding na aan de stad Amsterdam. In een schriftje beschreef mevrouw Suasso de kleding die bewaard moest blijven. De lijst bestond uit ongeveer zeventig dames- en herenkledingstukken, vijfendertig hoeden, tachtig paar schoenen en tweehonderdvijftig accessoires. Slechts een deel van de in het schriftje vermelde objecten is terug te vinden in de museumcollectie.